Daar zijn we dan eindelijk weer,

Na Yogyakarta zijn we op eigen houtje doorgereisd naar Probolingo, een plaatsje aan de voet van de Bromo Vulkaan. De volgende dag hadden we een rustdag / wasdag, omdat we nog niet wisten of we de Bromo Vulkaan of het IJen Plateau (vulkaan) wilden gaan bekijken. Na diep beraad deze dag, hadden we besloten om beiden te gaan bezichtigen. De volgende dag ging om 2.00 uur 's nachts de wekker omdat we om 2.30 uur richting de top van de Bromo Vulkaan (viewpoint) werden gebracht. Eenmaal aangekomen moesten we overstappen in een 4WD om verder richting de top van het viewpoint te worden gebracht, daarna nog een half uurtje klimmen om de top te bereiken om vervolgens van een prachtige zonsopgang te genieten. Na de zonsopgang zijn we naar de vulkaan zelf gereden, hier moesten we een uurtje lopen om boven op de vulkaan te komen. Op de rand van de vulkaan was het erg druk en er was maar weinig plek om te staan. Een verkeerde stap en je kon de vulkaan van binnen bekijken, hekwerken hebben ze hier dus nog nooit van gehoord.

Dezelfde dag zijn we doorgereden naar een plaatsje bij de IJen Vulkaan (5 a 6 uur durende rit). Dit komt mede omdat de weg aan de voet van de vulkaan enorm slecht was. Met een 4WD moet je hier nog voorzichtig omhoog rijden, maar hier doen ze dat gewoon met een degelijk Indonesies busje! De volgende dag ging om 3.30 uur de wekker omdat we rond 4.30 uur richting de top van de Ijen vulkaan werden gebracht. Eenmaal aangekomen, moesten we nog ruim 3 kilometer wandelen waarin we ruim 500 meter stegen, dus het was nog een flinke klim. Op de top hadden we een prachtig uitzicht over de vulkaan en het oerwoud. De vulkaan staat bekend om het groen kleurige meer wat erin ligt. De groene kleur wordt veroozaakt door de zilverwinning die er plaatsvindt. Locals lopen hier naar boven met een bamboestok met aan beide kanten een bamboemand, vervolgens lopen ze de vulkaan in om met gereedschap uit 1885 stukken van de geel rokende rotsten (zilver) af te slaan. Vervolgens vullen ze de manden aan beiden kanten met ongeveer 70 tot 100 kilo geelkleurige rotsen en lopen vervolgens dezelfde route terug. Deze route lopen ze 1 a 2 keer per dag, maar dan heb je ook wel weer genoeg gesport. Ik heb nog een gevulde mand met zilver (80 kilo) mogen liften van een van de werkers, maar dat is echt geen pretje als je daar mee moet gaan sjouwen.

Na een bezoekje aan deze vulkaan werden wij netjes afgezet bij de ferry richting Bali! Yvonne eindelijk blij, lekker op het de witte stranden liggen, dacht ze. Helaas voor haar, want al snel genoeg kwamen we erachter dat alleen in het zuiden van Bali witte stranden waren. Wij gingen naar Lovina in het noorden, dus wij konden genieten van een mooi grijs / zwart strand. In Lovina hebben we 2 dagen gedoken (2 duiken per dag), bij Menjangen en Tulamben (wrakduik). Het koraal, de vissen (alle kleuren van de regenboog) en het zicht onder water is is hier echt geweldig. Wij vonden beiden het wrak (oorlogsschip uit de 2de wereldoorlog) helemaal geweldig omdat het helemaal begroeid was met koraal en er zatten enorm veel soorten en grote scholen vissen die om je heen zwommen.

In Lovina hebben we ook nog een scooter gehuurd en zijn we de watervallen, meren, tempelcomplex, apen en prachtige rijstvelden gaan bekijken.

Je krijgt hier van ierdereen een massage aangeboden, zelfs van een man die eruit zag als 198 jaar oud(waarschijnlijk was hij pas 128 jaar jong). Na enige twijfel hebben we deze man toch maar vriendelijk bedankt voor zijn aanbod, ondanks zijn vele jaren ervaring in het massage circuit!

In Lovina hebben we 's avonds uiteraard weleens een biertje gedronken (soms ook wel meer!). Op 1 van deze avonden kwam er een Canadees/Franse mevrouw naar ons toe die vroeg of wij haar rekening van RP 15.000 (1,25 euro) wilde betalen (eerste reactie, NEE). Ze legde ons uit ze al 3 jaar aan het reizen was en dat ze doormiddel van schilderijen/tekeningen haar rekeningen betaalden. Blijkbaar hadden ze het in deze kroeg niet helemaal goed begrepen, dus zijn wij zo vriendelijk geweest om haar rekening te betalen inruil voor een portret van ons 2. We hebben nog enkele uurtjes met haar gepraat over het fenomeen van niet te hoeven betalen, maar gewoon te schilderen, toch mooi dat zoiets kan.

Vanuit Lovina hebben we de shuttle bus naar Ubud genomen. Deze plaats staat bekend om zijn kunst en cultuur. Het enige wat ons enorm opviel, was het overschot aan toeristen, beetje jammer. De volgende dag hebben we hier een scooter gehuurd en zijn we naar het bergplaatsje Kintamani gereden, waar we een prachtig uitzicht hadden op de vallei. Onderweg zijn we nog prachtige rijstterrassen tegengekomen en velen fruitkraampjes, waar we nog wat typisch indonesies fruit hebben gescoord.

Vervolgens zijn we doorgereisd naar Lembongan, een eiland in het zuiden van Bali. Wij hadden hier een goedkope verblijfplaats geregeld bij Johnny's Losmen, maar dat hebben we geweten. We kwamen er 's avonds pas achter hoe smerige de kamer eigenlijk was, de helft van het plafon was bedekt met spinnenwebben en spinnen en tot onze grote verbazing hebben we ook nog 5 kakkerlakken (vriendelijk) de deur moeten wijzen! Het mooie vindt ik dan weer dat heb formaat van deze uitermate leuke huisdieren enorm is ten op zichte van de kakkerlakken die we in Nederland kennen (toch leuke huisdieren). Ik vond het een beetje vreemd dat Yvonne deze fenomenen niet echt kon waarderen, ze durfde zelf de badkamer niet meer in.

De volgende dag zijn wij hier weesten duiken in het kraakheldere water, we hadden voor het eerst tijdens het duiken een schildpad gezien, very nice! We hebben 's avonds nog gezellig een biertje gedronken met de andere bezoekers van dit geweldige hostel. De wat oudere man die de boel in de gaten hield en het geld in ontvangst nam lag gewoon de hele dag op zijn matras, wat een wereldbaan (dat noem ik nog eens slapend rijk worden!). Een ding moet ik hem wel nageven, hij sprak mij elke keer aan met Boss, dus eigenlijk is het echt een top Hostel!

Selamat bekerja!