Hoi hoi,
De afgelopen weken hebben we ons vermaakt in Cambodja. Even terug in de tijd. 15 Januari stonden we om half 9 paraat bij onze ticket service. Er werd ons verzocht om zo snel mogelijk naar de boot
te lopen. Daar aangekomen mochten we nog een uur wachten, fijn! Om 10 uur zaten we uiteindelijk in de bus, op naar Cambodja! Na 15 minuten naderde we de grens. Meneer van de bus verzamelde alle
paspoorten en papierwerk, half of niet ingevuld. Hij zou het wel allemaal regelen als we maar 30 dollar tussen ons paspoort stopten. Vervolgens konden wij gewoon de grens overlopen zonder ons
ergens te melden. Daarna kregen we netjes ons paspoort met visum terug. Vervolgens arriveerde we, na 17 uur, om half 2 bij ons hotel, helaas kennen ze hier geen aansluiting van het openbaarvervoer,
dus moesten we tussendoor 2 uur wachten op een andere bus. Uiteindelijk lagen we om half 4 in bed, na wat biertjes genuttigd te hebben, dat hadden we echt even nodig.
De volgende dag hebben we een beetje rondgelopen in de stad Siem Reap. Heerlijk ontbijtje genuttigd! 's middags even een lekkere duik genomen in ons zwembad. 's avonds hebben we bij de sushi bar
met treintje gegeten! Onbeperkt eten en drinken voor 5 euro! Dit heb ik de volgende dag wel gemerkt, toen was ik helaas ziek. Gelukkig had ik een hele goede dokter, genaamd de heer Adriaans!
De dag daarop hebben we de floating village bezocht. Het was een hele commerciele bedoeling, voor maarliefs 20 dollar voor een bootrit van 1.15 uur. Beetje jammer! Je hoorde de hele dag kinderen /
volwassenen vragen 'one dollar please, one dollar'. Deze kinderen kwamen langs met een slang, zittend in een klein kuipje. De gids vertelde ons dat we weeskinderen konden bezoeken en van te voren
iets konden kopen bij een bepaald winkeltje. Aangekomen bij het winkeltje lagen de prijzen mega hoog, als wij iets kochten zou onze gids ook een bepaald percentage krijgen. Daarom hebben we er
bewust voor gekozen om niks te kopen, het ging niet om de weeskinderen maar om hun eigen haggie. Het was wel mooi dat onze gids vervolgens zei 'tour finish', omdat we niks gekocht hadden gingen we
opeens ook niet meer naar het weeshuis. Toen we uitstapte vroeg meneer de gids ook nog om tip, ja daag. Daarna hebben we nog een bezoek gebracht aan het war museum. We kregen een gids mee die zelf
4 jaar gevochten had, van zijn 16de t/m zijn 20ste. Dit was zeer indrukwekkend. Deze meneer kon er ook vrij moeilijk over praten. Ook kregen we veel van zijn ervaringen te horen.. De oorlog is pas
13 jaar geleden gestopt.
De volgende dag hebben we de tempels van Angkor bezocht! 's ochtens om 5 uur werden we opgehaald door onze tuk tuk. Daar stonden we dan met meer dan 300 man naar de zonsopgang te kijken bij de
meest beroemde tempel, Angkor Wat. Hier hebben we wel wat mooie pica's kunnen schieten! Vervolgens hebben we even rondgelopen, we kwamen tot de conclusie dat deze tempel wel héél groot is!! Ook
hebben we nog een stuk of 6 andere tempels gezien, en dat is nog niet eens de helft van het complex. Het waren één voor één echt prachtige tempels, maar Angkor Wat bleef de mooiste! 's avonds
hebben we bij een straattentje gegeten, David moest zijn bier wel doordrinken. Een straatkindje stond aan onze tafel te wachten, ze spaarde blikjes voor geld (1 kg is €0,60). Ook lopen er in
Cambodja heel veel gehandicapten rond, zij missen benen of armen vanwege de oorlog. Verder zie je bijna geen oudere mensen.
20 januari zijn we met de bus doorgegaan naar Battambang. Tijdens de busrit had Yvonne nog een scoorter gespot met een groot varken achterop, dat kan hier allemaal. 'S avonds hebben we hier nog
gezellig wat biertjes gedronken met 2 Noorse dames. De volgende dag zijn we met een tuk tuk de omgeving gaan verkennen. Hier hebben we de Bamboo trein gepakt, erg leuk om hier een ritje mee te
maken. Je gaat op hetzelfde spoor heen en terug, dus de bamboo treinen worden geregeld van het spoor getild om plaats te maken. Verder hebben we nog wat wijn geproefd, de wijn smaakte niet
verkeerd. 'S middags hebben we nog een tempel bezocht, waar we meer dan 300 honderd trappen op moesten (we worden ook een dagje ouder!). We zijn deze middag ook nog naar de Killing Cave geweest.
Hier werden tijdens het regiem van de Rode Khmer mensen van ongeveer 20 tot 30 meter hoogte naar beneden gegooid. Wanneer de mensen dit overleefden, dan strieven ze vaak van de honger, erg akelig.
De volgende dag hebben wij de bus naar de hoofdstad van cambodja gepakt Phnom Penh. Tijdens de busrit was er een band kapot gegaan, dus we hadden wat vertraging. Dezelfde dag hadden we nog een
bezoekje gebracht aan de Sorya Shopping Mall, Yvonne weer blij! In dit shopping center hebben ze roltrappen, heel normaal voor ons. Voor de mensen in Cambodja is dit nog een beetje wennen, want je
ziet geregeld iemand voor een roltrap staan, die vervolgens toch maar besluit de trap te nemen, heel bizar. Boven in dit gebouw zat ook nog een discotheek die om 9.00 's morgens open ging, mooie
tijd.
We hebben hier nog een bezoekje gebracht aan een oorlogsmuseum, dit was voorheen een oude school, maar in de oorlog werd dit gebruikt om gevangen te huisvesten en te martelen. 'S middags hebben we
een bezoekje gebracht aan de Killing Fields, erg indrukwekkend. In een gebied van 2,4 hectaren hebben ze 129 massa graven gevonden. De mensen werden hier alleen maar naar toe gebracht om vermoord
te worden. Dit gebeurde niet met geweren, omdat kogels duur waren. Ze gebruiken: bijl, bamboestok, schop, schoffel, mes, etc. De volgende dag hebben wij de bus gepakt naar Vietnam, ons volgende
avontuur.
Groetjes,
